Kim van Keulen werkt sinds een half jaar bij Limburg Beveiliging. Ze is 32 lentes jong en geboren in Brunssum. Sinds 2018 leeft ze met een beenprothese en laat ze ons zien dat een beperking nog geen beperking hoeft te zijn. Inmiddels woont ze in het mooie Nuth met haar partner en 2 honden.
Kim kent een bewogen verleden. 4 keer werd ze gediagnosticeerd met een reusceltumor, iedere keer opnieuw op exact dezelfde plek. De tumor bleek gelukkig goedaardig, wat wil zeggen dat deze verwijderd kan worden, viermaal in het geval van Kim, maar daarnaast geen ernstige gevaren (zoals bijvoorbeeld uitzaaiing) kent. Helaas voor Kim, bleef het hier niet bij.
Na de reusceltumor bleek werd ze gediagnosticeerd met wekedelen kanker, wat wél kwaadaardig is. Na de tweede diagnose in 2016 bleek er geen andere optie dan het amputeren van haar been. Ook dat liep niet perfect. Door infecties bleek één amputatie uiteindelijk niet voldoende. De procedure is nog tweemaal opnieuw gedaan, waarna de laatste amputatie volgde in 2018.
Een beenprothese, en nu dan?
Nu, drie jaar later, heeft Kim een beenprothese. Stellig kunnen we zeggen dat Kim een echte vechter is. Iedere dag zoekt ze de uitdaging op. Stiekem verwacht ze teveel van haar lichaam, want het lopen met een prothese kost echt meer energie dan met twee benen. Problemen in het dagelijks leven zijn er maar weinig, behalve als ze een wondje op haar aangedane been heeft. Dan kan ze haar prothese namelijk helemaal niet gebruiken, wat erg frustrerend is. Om er zo weinig mogelijk problemen van te ondervinden, moet ze wel veel trainen. En dat gaat letterlijk met vallen en opstaan, maar is het meer dan waard.
Wat ze niet kan? Op haar hurken zitten en op haar tenen staan. Traplopen zonder trapleuning is erg ingewikkeld en lang staan is erg vermoeiend. Rennen is daarnaast niet echt de bedoeling met haar prothese, maar ze zou het wel kunnen als het écht nodig is.
Hoewel er weldegelijk tal van beperkingen zijn aan het hebben van een prothese, zegt Kim dat het haar niet beperkt heeft in het vinden van werk. Limburg Beveiliging heeft gekeken naar de mogelijkheden. Motivatie en ervaring zijn in het bedrijf belangrijker dan het missen van een been, aldus Kim. ‘We zijn in het begin rustig begonnen met werken, namelijk met 28 uur per week, waar ik Limburg Beveiliging heel dankbaar voor ben.’
Kim houdt van afwisseling en maakt graag een babbeltje. Het afgelopen half jaar is ze met Limburg Beveiliging het meest te vinden geweest bij een aantal zorginstellingen, en met kerst heeft ze ook met veel plezier gewerkt bij de Intratuin. Ze doet het met een brede glimlach en laat zien dat een beperking nog geen beperking hoeft ze zijn. We hopen dat Kim nog een mooie tijd in het vooruitzicht heeft en dat we haar nog lang onze collega mogen noemen!
Kortom, Limburg Beveiliging is een fijn bedrijf met vele mogelijkheden. Het werk is gevarieerd en geen dag is hetzelfde. Wil je ook een mega gevarieerde en uitdagende job? Neem contact op!
